Recensie 23 januari 2011
Macfarlane 70 jaar
Leidsch Dagblad, Lidy van der Spek, januari 2011
De Stadsgehoorzaal zit stampvol luisteraars die zich verlustigen aan Voorburgs Vocaal Ensemble en Toonkunstkoor Leiden al of niet met RBO Sinfonia. Centraal staat de 70-jarige medicus/klarinettist/componist John Mcfarlane, die zijn jubileumconcert het motto “liefde voor mens en natuur” meegeeft. Macfarlane is zich van zijn dubbelleven dusdanig bewust dat hij (een beetje pretentieus) in witte doktersjas opkomt.
Marijke van Klaveren, leermeester van deze ‘homo universalis’, dirigeert voor de pauze haar Voorburgs Vocaal Ensemble. Gerald Finzi en John Ireland zijn componisten die absoluut verrassen. Songs én uitvoering zijn beeldschoon, licht en luchtig in fraai uitgespreide meerstemmigheid, waartussen je als ‘t ware een zachte bries hoort suizen.
Macfarlane komt ook als toondichter tot z’n recht. In ‘To a Poet an thousand years hence’ modelleert Van Klaveren haar koor in een 20e-eeuws jasje dat niettemin vertrouwd, weinig tegendraads en gematigd kleurrijk overkomt. In Ralph Vaughan Williams treedt de ‘veelpoot’ op als dirigent met een Nederlandse premiere van ‘An Oxford Elegy’ voor spreekstem (Rick van Vliet), koor en orkest. Ook hier is het Voorburgs Vocaal Ensemble in topvorm, met licht gevoileerde sopranen, mooie vocalises, heftige oplevingen, lieflijk vocale omzwervingen. Dit alles van een rode draad voorzien door de evenwichtige, smaakvolle stem van Rick van Vliet.
Na de pauze een geheel ander geluid. Toonkunstkoor Leiden van Hans van der Toorn heeft een wat ruigere, iets minder homogene sound. In ‘Seadrift’ waar Mcfarlane weer de scepter zwaait, mag Toonkunst echt uit z’n keurslijf barsten. Het koor krijgt hier alle ruimte om te stralen en te smachten in prachtige stormachtige samenklanken (Blow, blow), in heerlijk deinende bewegingen, zilverklokkende uitroepen, eensgezind met een alert spelend orkest en warme bariton van Laurence Whitehead, die vooral als koor en orkest wat inbinden verstaanbaar en overtuigend soleert.
Een energiek bewogen uitvoering: really it’s my cup of tea.
