Meer over stemtechniek

De stembanden bevinden zich in het strottenhoofd in de keel. Het strottenhoofd is een bekervormig bot. Bij mannen kun je vaak de adamsappel zien zitten. Dat is een uitstekende puntje van het strottenhoofd. Het strottenhoofd is het bovenste gedeelte van de luchtpijp.

Boven het strottenhoofd zit nog een U-vormig botje (niet zichtbaar op bovenstaand plaatje), genaamd het tongbeen (hyoid). De tong zit aan dit bot vast.

In onderstaand filmpje kun je zien hoe de stembanden werken tijdens het zingen. Je kunt zien dat ze openen als er geademd wordt en weer sluiten om geluid te maken.
Bij sommige zangers zie je ook het strotklepje bewegen.

https://www.youtube.com/watch?v=-XGds2GAvGQ

Aan de binnenkant van het strottenhoofd zitten TWEE paar stembanden; de ware stembanden (True Vocal Folds) waar geluid mee maken en de valse stembanden (False Vocal Folds) erboven. De epiglottis is het strotklepje. Iedere keer als je slikt sluit dit klepje de luchtpijp af zodat er geen voedsel en drinken in de luchtpijp terecht kan komen. De positie van het strotklepje heeft ook effect op de klank van de toon.

De stembanden maken geluid wanneer ze sluiten en gaan trillen. Er is luchtdruk en luchtstroom nodig om de stembanden in trilling te brengen.

Het sluiten van de stembanden kun je gemakkelijk voelen wanneer je een ‘glottale’ aanzet maakt. Dit doe je door een klinker uit te spreken: aa, ee, ie, oo, uu.

Voor het zingen is zo’n glottale aanzet niet altijd handig. Daarom wordt er door veel zangers getraind op een aanzet waarbij de stembanden wat dunner zijn en ‘zachter’ sluiten. Om dit te bereiken is een perfecte timing tussen sluiten en het geven van lucht van groot belang.